Μια ποικιλία προγραμμάτων διαμέρισης έχουν προσαρμοστεί από τους προγραμματιστές του Debian ώστε να δουλεύουν σε διάφορους τύπους δίσκων και αρχιτεκτονικών υπολογιστών.
Συνιστώμενο εργαλείο διαμέρισης στο Debian. Αυτό το εργαλείο πραγματικά για κάθε χρήση μπορεί επίσης να αλλάξει το μέγεθος των κατατμήσεων, να δημιουργήσει συστήματα αρχείων και να τις αντιστοιχήσει στα διάφορα σημεία προσάρτησης.
Ένα απλό στην χρήση, πλήρους-οθόνης πρόγραμμα διαμέρισης για τους υπόλοιπους από μας.
Σημειώστε ότι το cfdisk δεν αναγνωρίζει κατατμήσεις FreeBSD καθόλου, και σαν αποτέλεσμα τα ονόματα μπορεί επίσης να διαφέρουν.
Ένα από αυτά τα προγράμματα είναι προεπιλεγμένο να εκτελείται όταν επιλέξετε (ή κάτι παρόμοιο). Πιθανόν να μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα διαφορετικό εργαλείο διαμέρισης από την γραμμή εντολών στο VT2, αλλά αυτό είναι κάτι που δεν συνίσταται.
O PALO, o φορτωτής εκκίνησης του HPPA, απαιτεί μια κατάτμηση τύπου “F0” κάπου στα πρώτα 2GB. Εκεί είναι που θα αποθηκευτούν ο φορτωτής εκκίνησης και ένας προαιρετικός πυρήνας και δίσκος μνήμης RAM, οπότε φροντίστε να είναι αρκετά μεγάλη γι' αυτό — τουλάχιστον 4ΜΒ (κατά προτίμηση 8–16ΜΒ).Μια επιπλέον απαίτηση του firmware είναι ότι ο πυρήνας του Linux θα πρέπει να βρίσκεται στα πρώτα 2GB του δίσκου. Αυτό το πετυχαίνει κανείς συνήθως κάνοντας την ριζική ext2 κατάτμηση να χωρέσει εντελώς στα πρώτα 2GB του δίσκου. Εναλλακτικά, μπορείτε να δημιουργήσετε μια μικρή κατάτμηση ext2 κοντά στην αρχή του δίσκου και να την προσαρτήσετε στο σημείο /boot, μιας και αυτός είναι ο κατάλογος στον οποίο θα πρέπει να αποθηκευτεί ο πυρήνας(-ες) του Linux. Ο κατάλογος /boot θα πρέπει να είναι αρκετά μεγάλος ώστε να χωρά όσους πυρήνες (και τα αντίγραφά τους) θέλετε πιθανόν να φορτώσετε, γενικά 25–50MB είναι αρκετά.